Op maandag 22 augustus is het Engelandvaarders team om 17:00 uur aanwezig bij een persbijeenkomst, georganiseerd door de gemeente Katwijk, in het Zeepaviljoen, Strandweg 2 te Katwijk.
Niels Peteri neemt daarbij de originele zeekajak mee waarmee de broers Peteri de oversteek op 19 september 1941 gemaakt hebben.
Het laatste nieuws nu ook te volgen via:
engelandvaarders2011.blogspot.com
en daarmee ook via RSS.
Update 22 augustus: In verband met de weersverwachting is het vertrek nu gepland op maandagavond laat.
Update 20 augustus: Het dagblad "De Telegraaf" heeft een pagina groot artikel gewijd aan de Engelandvaarders; in het eerste deel van de zaterdageditie.
vrijdag 19 augustus 2011
woensdag 17 augustus 2011
In het kielzog van de Engelandvaarders
De gekozen route is dezelfde als de Rotterdamse broers Henri en Willem Peteri in de Tweede Wereldoorlog hebben afgelegd. Zij vertrokken in september 1941 uit Katwijk om na 56 uur peddelen uitgeput in Engeland aan te komen.
Tussen 1940 en 1945 zijn ruim 1700 Nederlanders (circa 1650 mannen en 50 vrouwen) naar Engeland ontsnapt met het doel zich bij de geallieerde strijdkrachten te voegen. De meesten volgden een lange, gevaarlijke route over land en kwamen via Spanje en Portugal uiteindelijk in Engeland terecht. Een kleinere groep ging via Scandinavië. Slechts zo’n 200 Nederlanders slaagden erin met een (motor)bootje, kano of ander vaartuig de Noordzee over te steken. Een veel groter aantal heeft dit geprobeerd maar het einddoel nooit bereikt. Zij werden aan de kust of op zee gearresteerd of zijn verdronken.
Acht maanden lang hebben Alec Greenwell (24), Ed Cooper (24), Harry Franks (25) en Olly Hicks (29) zich voorbereid op deze overtocht die naar verwachting 40 tot 50 uur in beslag gaat nemen. Zij worden vergezeld door de Nederlandse mariniers Ben Stoel en Chiel van Bakel, die de overtocht -net als de gebroeders Peteri- in een tweepersoonskano zullen afleggen. Een begeleidingsboot met een arts aan boord vergezelt het team tijdens de overtocht.
Ben en Chiel tijdens één van hun vele trainingstochten
De tocht van ongeveer 190 kilometer belooft door het tij, de wind en de hoge golven fysiek veeleisend te worden. De Noordzee is één van de drukst bevaren zeeën ter wereld. Tijdens de tocht moeten maar liefst vier vaarroutes worden overgestoken. De tocht zal naar verwachting ongeveer 40 tot 50 uur gaan duren.
De kanoërs zamelen met hun project geld in voor verschillende goede doelen, waaronder hulp aan oorlogsveteranen. Van Nederlandse zijde wordt bijgedragen door Peteri BV, het bedrijf waarmee Henri Peteri zijn uitvinding van de Quooker kokend-water-kraan tot een groot succes wist te maken Zoon Niels Peteri: “Mijn vader heeft altijd een tocht als deze willen organiseren, maar dit is nooit gelukt. Ter nagedachtenis aan de Engelandvaarders die met een kano probeerden over te steken, hebben we twee jaar geleden een monument laten ontwerpen en in Sizewell geplaatst. Dit heeft de Engelsen uiteindelijk aangezet tot dit mooie initiatief.”
Meer informatie en interview verzoeken:
website: www.northsea.moonfruit.com
vrijdag 12 augustus 2011
ICOM IC-M35 Probleem
Helaas blijkt er aan dit type IC-M35 (voor zeekajakvaarders) een zeer kwalijk kwaliteitsprobleem te kleven. De LiIon accu van de IC-M35 heeft drie laadcontacten. Het middelste laadcontact corrodeert binnen een jaar, waardoor opladen niet meer mogelijk is.
In nieuwsgroepen (bijvoorbeeld UKRiversGuidebook) staat veel geschreven over dit probleem. Het middelste laadcontact lijkt slechts een temperatuursensor te zijn, maar zonder deze laadt de accu niet op. Dit is een wijdverspreid probleem met de IC-M35 !
Voor mijn IC-M35 heb ik het corrosie probleem 'ondervangen' door het middelste laadcontact met nagellak te conserveren en er een stukje duct-tape over te plakken. Dat moet ik dus iedere keer doen als ik de marifoon oplaadt ! Niet echt handig dus, maar noodzakelijk.
De ICOM IC-M35 dus niet kopen voor gebruik met zeekajakvaren !
De (duurdere) ICOM IC-M71 heeft twee laadcontacten en kent dit probleem NIET ! Mijn IC-M72 (USA versie, niet ATIS, van de IC-M71) gebruik ik nu al ruim 4 jaar zonder problemen vanuit het borstzakje in mijn zwemvest (zonder hoesje).
Een ander bekend merk voor waterdichte marifoons is StandardHorizon. Daar heb ik echter geen eigen ervaringen mee.
Gebruikservaringen met de IC-M35 (drukknop bediening)
De IC-M35 wordt met drukkopjes aan de voorzijde bediend. Dat kan een voordeel zijn als de marifoon vanuit een waterdichte hoes bediend wordt. Het nadeel is dat deze dan uit het borstzakje gehaald moet worden om bijvoorbeeld het volume/kanaal te wijzigen. Een marifoon met draaiknopjes aan de bovenkant (aan/uit, kanaalkeuze), zoals bijvoorbeeld bij de IC-M71, kan men bedienen zonder dat de marifoon uit het borstzakje gehaald hoeft te worden. De IC-M35 heeft een vrij lange antenne die bij mij soms de kin/wang raakt bij rollen. De capaciteit van de LiIon accu van de IC-M35 is vrij laag, waardoor je deze marifoon relatief vaak moet opladen. Wellicht is dat de reden dat de IC-M35 geadverteerd wordt met dat deze blijft drijven (kleinere/lichtere accu). De accu van de IC-M71 heeft een zeer lange gebruiksduur en die hoef ik maar zeer af en toe op te laden.
P.S. Voor de IC-M35 is een AAA-battery pack te koop. Wellicht is dat een 'salvage' optie als de LiIon accu het heeft begeven en je vanzelfsprekend geen zin hebt om nog meer geld uit te geven aan corroderende LiIon accu's voor deze marifoon. Dan kan de IC-M35 misschien nog een goed tweede leven leiden als reserve marifoon. En misschien lost ICOM het probleem nog eens op.
Abonneren op:
Posts (Atom)